پیش بینی رضایت شغلی و سلامت روان بر اساس خودکارآمدی اخلاقی دبیران دبیرستان های شیراز

پژوهش حاضر به دنبال پیش بینی سلامت روان ورضایت شغلی دبیران دبیرستان های شیراز براساس خودکارآمدی اخلاقی آنها بود که درسال 92-91 مشغول به تدریس بودند . حجم نمونه 200 نفر می باشد که از روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند . داده ها از طریق پرسشنامه های سلامت روان کلدبرگ ghq-28 ، رضایت شغلی jdi و خودکارآمدی اخلاقی teme جمع آوری شد که شاخص های روایی و پایایی این ابزارها مطلوب بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی اخلاقی پیش بینی کننده سلامت روان می باشد و خودکارآمدی اخلاقی پیش بینی کننده رضایت شغلی نمی باشد. همچنین مشاهده شد که از بین ابعاد خودکارآمدی اخلاقی، بعد خودکارآمدی در آموزش خلق و خو پیش بینی کننده سلامت روان و ابعاد آموزش اخلاقی و خودکارآمدی در آموزش خلق و خو، پیش بینی کننده رضایت شغلی می باشند و دیگر ابعاد پیش بینی کننده سلامت روان و رضایت شغلی نبودند.